SUPRAINFECTIE, s. f. / surinfection, s. f. / super-infection. [Lat. supra =deasupra; infectus, de (a inficere = a stnca, a. otravi] Infectie secundara, suprapusa, survenind Tn timpul unei boli infectioase, fiind determinata de un agent patogen diferit de eel care a produs boala respectiva.