INFANTICID

0
6

INFANTICID, s. n. / infanticide, s. m. / infanticide. [Lat. inffins, – ntis = copit; caedere = a omort} Udderea unui fat nascut la termen sau aproape de termen, care s-a nascut viu si a respirat (*dodmazie), indiferent daca a fost sau nuvia-bil.