HIPSARITMIE, s. f. / hypsarythmie, s. f. / hypsarrhythmia. [Gr. hypsos = inaifime., varf; a – prit’.; [at. rhythmus, gr. rhythmos = ritfft.] Anomalie electroencefalografica, asociata de obicei la copil cu spasme, caracterizata prin descarcari de unde rapide si ample. Uneori este considerate o forma de *epilepsie infantila.