HIPOTONICITATE, s. f. / hypotonie, s. f. / hypo-tonicit y. [Cjr. hypo = mai pufin; tonikos = intaritor, de la tonos =tensi-une..] Sin.: hipotonie, 1 (v.).
HIPOTONICITATE, s. f. / hypotonie, s. f. / hypo-tonicit y. [Cjr. hypo = mai pufin; tonikos = intaritor, de la tonos =tensi-une..] Sin.: hipotonie, 1 (v.).
