HIPOTIMIE, s. f. / hypothymie, s. f. / hypothymia. [Qr. hypo = mai pufin; thymos = minte, spirit.} Diminuare anormala a tonusului afectiv si emotional, tradusa prin apatie si indiferenta.
HIPOTIMIE, s. f. / hypothymie, s. f. / hypothymia. [Qr. hypo = mai pufin; thymos = minte, spirit.} Diminuare anormala a tonusului afectiv si emotional, tradusa prin apatie si indiferenta.
