ELECTROELUTIE, s. f. / electroelution, s. f. / electroelution. [Qr. elektron =c-hinimifiw, corp care. se. eiec.trize.aza prin fre- care; [at. elutio, -onis = spalare, de la eluere = a spata, a surge..} Tehnica de extragere a unei substance dintr-un gel de *electroforeza.
