CHIMIORECEPTOR, s. m. / chimiorecepteur, chemorecep- teur, s. m. / chemoreceptor. [Cjr. khemeia = aicflimie.; [at. receptus, de [a recipere =a primi:] Sin.: chemoreceptor (v.).
CHIMIORECEPTOR, s. m. / chimiorecepteur, chemorecep- teur, s. m. / chemoreceptor. [Cjr. khemeia = aicflimie.; [at. receptus, de [a recipere =a primi:] Sin.: chemoreceptor (v.).
