ALOGIE, s. f. / alogie, s. f. / alogia. [Cjr. a – priv.; logia = teorie, discurs} *Afazie rezultata prin absenta ideilor. Sin.: idio-tie afazica.
ALOGIE, s. f. / alogie, s. f. / alogia. [Cjr. a – priv.; logia = teorie, discurs} *Afazie rezultata prin absenta ideilor. Sin.: idio-tie afazica.
