ALBUMINEMIE, s. f. / atbuminemie, s. f. / albumin(a)emia. [Lat. albumen, -inis =aifitif de ou, de [a albus =aid; -ina, gr. haima, – atos = sange. Prezenta si concentratia *serumal-buminei In plasma sanguina. A. joaca un rol esential In men-tinerea *presiunii oncotice si In transportui In sange a nume-roase substante: acizi grasi liberi, bilirubina, medicamente etc. V. tab. const. biochim.
