MONOFTALMIE, s. f. / monophtalmie, s. f. / monophthalmia. [Cfr. monos = singur; ophthalmos = oclu.} Absenta congeni-tala a unui ochi, spre deosebire de *anoftalmie, care Inseamna absenta congenitala a ambilor ochi.
MONOFTALMIE, s. f. / monophtalmie, s. f. / monophthalmia. [Cfr. monos = singur; ophthalmos = oclu.} Absenta congeni-tala a unui ochi, spre deosebire de *anoftalmie, care Inseamna absenta congenitala a ambilor ochi.
